#13: Quickie - Si Jun ug Ako.

Kauban nako sa trabaho si Jun sa usa ka kompanya nga gitrabahuan namo sa Manila. Siya usa ka merchandiser ug ako sales coordinator. Kauban nako siya sa among pagdeliver ug pagpahimutang sa among produkto sa mga supermarkets, convenience store ug mga grocery stores sa halos tibook nga semana sa nagkalain-laing lugar sa tibook kaMaynilaan. Tungod kay usa ako sa sinaligan sa among amo, gipili nako nga mopuyo sa likod sa bodega (usa ka balay para sa mga bachelor nga trabahante sa kompanya).
Ug mao kini ang dagan sa akong istorya karon. Nagkasuod kami ni Jun sa maong balay ug gakonsi kami sa gastos sa pagkaon, sa pagmerkado ug mga lutuonon namo ug paghikay niini labi na sa panihapon. Maayo usab siyang lakiha kay masinabtunon ug hilom lang dili siawan. Mga batasan sa lalaki nga gusto nako, pasado siya bisan ug manghod nako siya ug duha ka tuig. Sa among pangidaron daghan usab kami ug happenings sa gawas labi na sa inuman kay kusog pa man ako kaayo moinom adtong tungura. Bus-ok ug lawas si Jun, kita ang iyang abs nga may porma bisan ug wala siya ga-gym siguro tungod sa iyang trabaho nga mangalsa ug bug-at ug siguro lawas na niya kini. Tabunon siya ug typical nga usa ka probinsyano pero limpyo siya ug maayo modala ug bisti.
Usa sa mga inuman namo sa balay ang dili nako makalimtan. Wala guy okasyon adtong tungura basta magkasinabot ug gusto moinom sa dili pa matulog labi na kung Biernes sa gabii, nga pagkaugma walay tambong sa trabaho, sige yarok (inom) ta! Naa ra sa gawas ang mga tindahan nga gabaligya ug ilimnon ug utang pa ke Manang, sa suweldo na ang bayad. Lami kami ug sud-an sa panihapon kay bag-o lang kami gasuweldo adtong adlawa busa para makompleto ang kabusog, nag-inuman kami sa balay kauban ang ubang trabahante nga wala manguli sa ilang probinsya adtong gabhiuna. Siguro mga unom kami ka tawo ug Ginebra ang among giinom. Bisan ug dili ako anad aning ilimnuna, miuban ako sa ilang pag-inuman kay mga kauban ko man sila sa trabaho ug mga suod na usab nga mga higala. Daghang botelya na usab ang natumba ug mga alas-onse sa gabii na nahuman. Katulgon na ako kaayo pero tama-tama lang ang akong nainom. Si Jun tua pa didto gakanta-kanta nga inubanan sa pagtaginting sa mga kutsara nga mao ra ug gihimong ‘drum’ ug hapak-hapak sa lamesa para may musical accompaniment kuno. Nangihi ako sa CR nga duol lang sa ilang giimnang lugar, nga duol usab sa kusina. Nakit-an ako ni Jun ug wala nako namatikdi nga nagsunod diay siya para mangihi usab. Wala ako kabalo kung sa iyang kahubog o unsa, mitapad siya nako ug pangihi ug giabrihan dayon niya ang iyang shorts ug gibuyangyang (gipagawas) niya ang iyang uten, siguro kaihion na gayod kayo. Note mga Tita, dako siyag uten ‘no, bisan ug wala pa kini moutog. Unsa hubog ka na? Pangutana nako niya nga gatutok ngadto sa iyang atubangan. Medyo, naigo na ako gamay, pero kaya pa! Ikaw naigo na? Gamay, ug katulgon na usab ako. Matulog ka na ba? Oo, mauna na ako ug tulog ha? Sige, pero ayaw i-lock ang imong portahan ha? Ngano man? Tapad ta matulog kay didto mohigda si Jake ug usa niya ka kumpare sa kuwarto nako. Sige, diri na ako...
Ug mibalik si Jun sa mga kainuman ug ako misulod na sa kuwarto. Nakatulog na ako sa dihang akong nabatian nga miabri ang kuwarto. Si Jun ang misulod ug siguro dugay na ako nga nahinanok kay wala na man akoy nadunggan nga kasaba sa gawas. Ne, tupad ta ha? Hinay niyang ingon sa dihang duol na siya sa akong katre. Milihok lang ko gamay para ipahibalo sa iya nga mata ako ug misibog sa may dingding para tagaan siya ug lugar nga katulgan. Dangtan ug mga minuto, gahagok na si Jun, mentras ako minanok nga natulog ug nagpaminaw lang sa iyang paghagok. Akong nasimhot ang iyang lawas bisan ug baho kini ug bino ug namatikdan nako nga nakabrief lang diay siya nga natulog ug gatalikod nako. Natulog na lang ko ug balik ang dugay na siguro akong nahinanok sa dihang nabati nako nga bug-at ang akong tiil. Ang panuway, nananday diay ug kagahi sa uten nga midapat sa akong batiis. Wala lang ko kay basi siya ug makamata apan miandar ang akong ‘pagkababaye’. Ako siya nga gipahayang ug mibakod ako para siya tan-awon nga natulog. May itsura diay ning tawhana bisan ug lagom ug pamanit ug lami usab ug lawas, bata pa ug ulitawo. Wala lang usa ako manghilabot dayon kay naa usab akoy respeto sa akong kaugalingon. Ang ingon niya ganina magdulog lang kami. Hilabtan na hinoon nako siya siya karon! Unsa ka na take advantage of the opportunity. Gadula ang akong hunahuna kung hikapon ba nako ang iyang uten. Ambot, mobalik na lang ko ug katulog.
Pagkaugma, sayo ako nga mibangon bisan ug gasakit-sakit ang akong ulo. Alas siyete na si Jun mibangon. Nakaligo na ako ug nakapanghipos sa among giimnan. Pagsulod nako sa kuwarto mao pay pagmata ni Jun ug nangutana kung silang Jake naa pa sa iyang kuwarto. Oo, kay hilom pa man ang balay, wala pay gatigaw-tigaw kundili ako pa lang. Mao ba? Pasensya ka na ha, diri ko natulog sa imong katre. Nakatulog ka ba? Matud pa niya nako mentras gisul-ob ang iyang shorts. Gabugdo gihapon ang iyang tunga, siguro kaihion busa nga gaburot kini. Ug mipahiyom siya dihang migawas na sa kuwarto. Dah, wala ko katulog pag-ayo kay kusog ka man diay mohagok. Bitaw... diha ka? Busa nga gipaminaw na lang nako ang imong hagok. Ug bug-at kaayo ka kay mahilig ka man usab diay nga mananday. Mingisi lang ang loko. Maayo ka pa kay nakatulog pag-ayo kagabii bisan ug gikaptan nako ang imong uten para luluon, wala lang gihapon ka kamata. Diha ka? Unsa man tinood na? Wala man lagi mabasa ang akong brief? Wala koy nahinumduman kagabii? Sunod-sunod niya nga pangutana nako. Tiaw lang to oy! Ikaw gayod binuangan na usab ko nimo, sayo pa sa buntag. Tiaw lang na oy! Ikaw gayod suko dayon. Oo nasuko ko, tungod kay wala nimo himoa. Naunsa na ni mitiaw man usab nako. (Pero tipis ko, Day?!!)
Sukad adto tungod kay nagkasuod gayod kami ug maayo ni Jun, wala nay tihik ang among inistoryahan, labaw pa sa inigsoonay. Pero dugay-dugay usab nga panahon sa among panag-uban sa balay likod sa bodega bago nahitabo ang dapat mahitabo.
Usa ka gabii, naabot si Jun nga nakainom ug nangutana nako kong nabinlan ba siya ug panihapon. Panghungkab na lang diha sa kusina, naa pay nabilin nga tinulang isda namo kaganina para kanimo ka na? Matud ko pa nga gisundan nako ug tan-aw paingon sa kusina (Hoy, di ba dapat asikasuhin mo ‘yan?). Dah, bahala siya, patuga-tuga ug inom sa gawas tapos walay kaon. (Da, di ba ingon nimo inigsoon ang inyong panagtinagdanay?) O siyah, miadto ko sa kusina ug gikuhaan nako siya ug plato ug kutsara. Asa man diay mo nag-inom? Mao ra ug pula man lagi kaayo ang atong hasang? Sa kumpare nako, nangimbita sa ilaha. Udto pa lang nag-inuman na kami. Gibati ko ug kagutom sa dihang nanaog na ako sa dyip paingon diri sa ato. Mao ba? Sige kaon na… awhag nako.
Mentras gakaon si Jun, mihisgot siya kanako kung puwede na ba nga lipayon nako siya. Unsa? Ug iyang gikaptan ang akong hita nga nagngisi. Ganado ako karon bahin anang butanga. Dugay-dugay usab nga wala ko kalulo, matud niya nga walay lipod-lipod nga nag-istorya. Unsa karon??? Basta unya ha? Adto ako sa imong kuwarto? Ikaw ang bahala (Charing!). Imbitasyon ha, nga dili madilian! Siguro nabayutan na usab kini nako, busa nga nanghagad. O, nagandahan lang, charing na naman Day!
Tinuod man, sa hilom na ang tanan, misulod si Jun sa akong kuwarto. Ug ako nagpakaaron-ingnon nga tulog na. Hoy, natulog ka na? Wala pa, gahulat ko nimo. Ug mitapad dayon siya nako sa katre. Ug naghalok kami, dugay kaayo nga panaghalok. Lami kaayo siya modala ug halok. Hanas mopagawas ug mosupsup ug dila. Gilamian ko sa iyang mga halok. Pagkahuman mihayang siya ug gius-os ang iyang short pants. Wala na magbrief, nakita nako nga baga siya ug bulbol ug nangisog na ang iyang uten. Gikaptan niya ang akong kamot ug gipakaput sa iyang uten. Luloa ka na! Nanginit ko ug samot sa iyang giingon. Hubog pa man siguro kining tawhana. Nasimhot nako, bisan nakita nako siya nga nanutbras kaganina, amoy bino gihapon ang iyang ginhawa pero para nako humot kini ug nanlimbahot ang akong balahibo kay paghalok nako sa iyang dughan lalaki kaayo ang iyang humot ug mas giganahan ko sa akong gihimo sa iya. Hangtud nga mipaubos ang akong paghalok sa iyang mga kilid ug gikusi-kusi nako ang iyang duha ka atngal. Galimbag-limbag siya sa kalami ug miadto ko paghalok sa iyang duha ka hita ug tuhod, ga-agulo siya sa kagilok ug iyang gikuha ang akong ulo para ipasuso na ang iyang uten. Mentras gigiya niya ang akong ulo ngadto, gikusi-kusi nako sa makadaghan ang iyang mga suso. Ug akong gisuso ang iyang uten nga gahi na kaayo. Dako kini ug kita ang mga ugat nga nanggawas sa punuan, medyo pula-pula ang kolor sa iyang ulok pero itum ang kolor sa iyang mga itlog. Gisuso nako kini, gataas gababa ang akong ulo ug sa makadaghan ko kini gihimo, gidilaan nako ang iyang duha ka itlog ug paingon sa punuan hangtud sa iyang ulok. Gilamian siya pag-ayo kay iyang giduot ang akong ulo paingon ngadto pero padayon ko sa pagsuso sa iyang uten. Hangtud nga galimbaglimbag na siya sa kalami ug sa wala madugay akong gipugngan sa akong gihimo. Ug iyang gilulo ang iyang uten. Nakita nako nga misirit ang iyang tulos, layo ang gilagputan nga naigo ang akong mata, nagkatulos ang iyang tiyan ug ang akong baba, daghan kaayo siya ug gipagawas nga tulos. Galapot-lapot ug ga-yellow na ang kolor. Gihalukan nako ang iyang ulok ug gitilok ang nahibilin nga tulos mentras gidulaan nako ang tulos nga naa sa iyang tiyan sa akong kamot. Naluya siya ug midayon na sa pagkatulog.
Pagkaugma, wala siyay tingog nako. Jun, ngano man. Gasakit ka? Wala man naulaw lang ako sa akong gihimo kagabii nimo. Mao ba, wala kadto. Nalipay man gani ako nga natilawan nako ang imong pagkalalake. Mingisi lang siya ug gikaptan ang akong kamot. Salamat kun mao ka na… (Di ba dapat ako ang magpasalamat mga Ateh?). Ke lang…
(Flashback kini niadtong mibalik ko sa Manila (for a vacation) after five years nga na-assign ako sa probinsya. Per my reliable sources, si Jun tua na gatrabaho sa Saudi Arabia ug nag-asawa na... Tua sa ilang probinsya ang iyang pamilya.)