Wonderful Remembrance of the Past in a Foreign Land

Chapter 1 – Unang Pag-abot sa Kaharian sa Saudi Arabia [July 1987]
Tuig 1987 sa dihang akong nadesisyunan nga manarbaho sa laing nasod. Tungod kini lagi sa kalisod sa akong kahimtang sa dihang nanarbaho pa ako sa Kauluhan sugod sa tuig 1983 hangtud 1987. Gamay ra ako ug suweldo ug kulang pa sa akong inadlaw-adlaw nga galustuson. Hinoon, human sa usa ka tuig nga pagtimbangtimbang sa akong desisyon, akong nadesisyonan nga manarbaho na lang sa laing nasod ug pangitaon nako ang akong kaugmaon pinaagi sa nahibaw-an nakong trabaho ug abilidad.
Biente-siete anyos na ako adtong mga panahuna ug nanimpalad nga mausab ang akong kinabuhi labi na gayod ang pinansiyal.
Sa langtod pa nga pagsaysay sa akong kasinatian – nadayon ako sa pagpang-abroad niadtong Hulyo 17, 1987. Kalipay ug kahadlok ang milangkob sa akong kaugalingon sa una nakong pagsakay ug eroplano nga international flight. Ang among ruta Manila to Riyadh ug sa akong ka-excited, wala ako batia ug kakapoy o katulugon sa maong biyahe. Hinoon man, human sa napulo ka oras nga paglupad sa eroplano, miabot ako sa Riyadh Airport mga alas diyes na sa kagabhion. Gisugat ako sa usa ka Asyano nga sa pagkaugma nahibaw-an nako nga siya si Raheem usa ka Indiano. Pag-abot gayod nako sa akong ‘villa’ gitagaan ako ug kuwarto, unlan ug habol nga para pantulog ug pagkaon nga gitawag dinhi ug ‘khabsa’ – manok nga gilitson ug may kan-on nga yellow ang kolor nga may mga sagul nga sibuyas bombay, carrots, cardamon ug cinnamon nga mantikaon ang lusok sa kan-on ug may softdrinks usab. Gisulod kini sa plastic ug gibalot pa gayod sa usa ka supot nga papel. Mikaon ko tungod sa kagutom bisan na ug wala ko kabalo unsa kining pagkauna, bahala na basta dili makahilo.
Human sa akong pagkaon, mitan-aw ko sa akong relo ug mag-alas singko na dinha sa ato sa akong relo ug alas-dose pa lang daw ang oras dinhi. Mabaw ra ang akong kinatulgan sa unang gabii sa akong pag-abot. Wala nako kapugngi ang akong luha nga mitulo kay akong nahinumduman ang tanan nakong mga mahal sa kinabuhi. Nakamata ako sa tuktok ni Raheem sa akong kuwarto ug pag-abri nako, hayag na kaayo sa gawas ug gipangutana nako siya kung unsang orasa na? Miingon siya nga ala-sais na sa buntag. Ug pareporton ko sa among opisina mga alas siete kay makigkita kanako ang amo nakong Arabo.
Human ako makaligo ug pagdalidali nga pag-ilis sa akong biste para sa maong pagpangandam nga mahimamat nako sa unang higayon ug personal nga makit-an ang akong among Arabo, gikuha na ako ni Raheem ug wala madugay misulod kami sa usa ka compound nga nindot kaayo ang building ug may mga tanom sa gawas.
“This is our office,” matud pang Raheem kanako. “Come, let’s go inside.”
Misunod lang ako kaniya paingon sa sulod sa maong opisina. Sa lobby, nahimamat nako si Yasser nga hastang ituma. Ang mata, kuko ug ngipon lang niya ang puti.
“Marhaba, I am Yasser, the telephone operator in our office. You must have been Allan, the new secretary?” maoy sulti niya nako nga mapahiyumong misugat sa among unang pagkita. “How are you?”
“I am fine. Yeah? I am Allan. I just arrived last night from the Philippines,” sunod-sunod nakong tubag sa iyaha. “How are you too? Here in the office?”
“We’re fine and it’s okay here… hamdulillah…”
Pagkahuman iya akong gigiyahan nga molingkod una sa visitor’s lounge kay wala pa daw moabot si Mr. Ibrahim nga maoy among boss. Wala abti ug usa ka oras, miabot ang among boss nga si Mr. Ibrahim.
“Hi, Allan… welcome to my company.” Una niyang giingon nako. Ug gipasunod ko niya sa iyang office. “Please have a seat…
Dinhi nagsugod ang una nakong adlaw sa maong opisina.
Ug sa paglabay sa mga kabulanan… akong isaysay ang akong mga kasinatian….
Si Ahmad – Circa 1995 – Jeddah, Saudi Arabia
Si Ahmad usa ka Egyptian nga kauban nako sa kompanya pero naa siya na-assign sa kauban namong kompanya nga nag-specialize sa Contracting business. Gaanhaan siya sa among departamento kay naa man ako sa Purchasing Department kay ga-follow-up sa ilang materials requirement. Usahay maabtan nako siya nga mokindat ug sabay himas sa iyang atubangan labi na kung kaming duha ra ang tawo.
Usa ka adlaw sa iyang pagbisita sa among departamento, timing nga wala dinha ang akong mga kauban kay gi-extend nako gamay ang akong oras kay naa lang akoy gitapos tungod kay Huwebes kadto, miagi si Ahmad para mo-follow-up kuno sa usa niya ka purchase order. Gangisi-ngisi kini kanako busa nga gitiawan nako kung unsa gayoy iyang tuyo ug gikuha niya ang akong kamot ug gipahikap ang iyang atubangan. Hay, kadaku! Kadako gayod sa akong nahikapang bukol sa iyang pantalon ug perteng isoga na niani kay galihoklihok kini sa akong kamot nga mao ra ug gustong mamaak.
“Do you like it?” pangutana niya nako nga gangisi lang gihapon.
Wala ko motubag pero nagpadayon ko sa pagkumot sa iyang atubangan nga gasuta kong unsa gayod kagahi ug kadako ang maong hinagiban nga tua nakatago sa ilalom sa iyang pantalon. Mas midako kini ug samot sa akong kamot sa kadugay nakong pagpislitpislit niani.
“My water will come if you continue doing that.” Ang iyang tingog nangurog sa tumang kalami nga iyang natamgamtaman tungod sa akong gibuhat.
“Not now!” matud ko. “I want to see it personally.” Busa nga giingnan nako siya nga mosulod sa CR nga dili layo sa akong puwesto. Gipauna nako siya ug sulod sa CR ug naniid usa ako kung duna bay laing tawo. Nang masuta nako nga walay laing tawo, midalikyat ko sulod sa CR ug nakita nako siya didto nga gahulat. Iya dayon akong gigakos ug gihalukan. Nanginit ang tibook nakong lawas ug naghulak kami ug dugay, gipaak-paak nako ang iyang dila ug tam-is ang iyang laway. Mentras nga naghalok kami, ang iyang bukol gibanggabangga niya sa akong atubangan, pagkalami sa akong pamati. Busa nga akong gikumot pag-usab ang iyang atubangan ug minaog ang akong halok sa iyang dughan, wala na nako abrihi ang iyang polo shirt. Ug milingkod ko para abrihan ang zipper sa iyang pantalon, akong giabrihan ang iyang belt ug pagkadako gayod sa gaugdo sa iyang puting boxer. Gihikap ko kini ug gikumot-kumot, galiadliad siya sa tumang kalami. Gipagawas nako ang iyang gapulapulang uten sa iyang boxer ug gihalukan nako ang pinakaulo niini nga adtong higayuna ga-pre-cum na siya. Akong gidilaan ang ulok nga mas nangisog na karon sa kautog. Gikaptan ko kini ug akong gihinayhinayan ug pagtsupa. Miungol siya sa kalami ug giduot ang akong ulo ngadto sa iyang atubangan, halos matuk-an ko sa iyang gihimo busa nga gikuptan ko ang iyang uten para ma-control nako ang pagtsupa sa iyang taas ug tambok nga uten. Wala madugay ang akong pag-um-om sa iyang uten, mibuto na kini sa akong baba inubanan sa pagtul-id sa iyang tiil ug pangurog sa lawas ug sabay sa iyang pag-ingon, “Oooooooooooooh!” Makadaghan nga mipugsit ang iyang tulos sa akong baba. Napuno ang akong baba sa iyang tulos nga kapito niya napabuto ug gituduhan nako gihapon sa pagsupsop hangtud nga wala nay tulos nga migawas ani. Giluwa nako ang iyang tulos sa toilet bowl ug milutaw kini sa tubig. Gihugasan nako ang akong baba ug siya usab, nanghugas sa iyang uten. Una akong migawas sa CR ug malipayong nanghipos sa akong mga gamit para mouli na. Giakbayan niya ako mentras nanggawas kami sa among opisina.
“Til next time, huh?” ingon niya sa dihang mipara na ako sakyanan para mopauli.
“No problem…”
Well, naa pay daghan namong nahitabo …
--------------------------------
Tungod kay natilawan na nako ang pagkalalaki ni Ahmad, mao kini ang isa sa daghan pa nga mga panghitabo.
Adlaw kadto nga Huwebes, half day ra ang among opisina busa nga nanguli kami ug sayo. Sa dihang magawasay na ako sa office, nag-ring ang akong telepono…
“Hello?” dali-dali nakong tubag.
“Can I invite you to my house?” matod pang Ahmad nga wala ko magdahom nga siya ang motawag.
“For what?” ingon nako niya.
“You know what I want… shall we do it again?” miingon siya nga mao ra ug nagkatawa.
“Now, oh my dear… it is so hot outside!” tungod kay disyerto dinhing lugara, init kaayo ang panahon dinhi.
“Not now, later this afternoon. When the sun’s down… I will pick you up in you villa,” eksplika niya.
“Ah, okay! What exact time you will pick me up?”
“About 5,”
“Okay, I will be there… see you then.”
Mipauli usa ako sa among accommodation villa ug nagpahulay ug pipila ka oras. Mga alas kuwatro, naligo na ako ug nag-ilis ug panlakaw nga sinina, gapaabot ako ke Ahmad mentras gatan-aw ug palabas sa Arabic television.
Tinood sa iyang gisulti nako sa phone, mag-ala singko gayod sa dihang miabot siya.
“Beep, beep, beeeeep” sirbato sa iyang sakyanan.
Milili ko sa bintana ug tinood man iyang sakyanan ang misirbato.
Nanaog ko sa among pinuy-anan ug mingisi nga miingon sa iya, “you just arrive now” ug mitando siya nga “Yes my dear!”
Aha, may pa yes my dear ka pa karon. Mipahiyom ko sa iyang pag-ingon sa dihang misulod na ako sa iyang sakyanan.
“How are you?” miingon siya.
“I’m fine… How about you? Are you ready for the fight?” kumedya nakong pangutana sa iya sabay sa akong paghikap sa iyang atubangan. Nabati nako nga wala pa mogahi ang iyang uten, normal pa kini.
“It feels good,” matud niya. “Continue what you are doing while I am driving you to my home.” Busa nga gipadayon nako ang paghikap, pagpislit, ug pagkumotkumot sa iyang atubangan. Ang mga arabo gayod pagkaulagon… tungod kay wala lang madugay midako ug migahi na ang iyang uten.
“Enough, we might get an accident with what I am doing to you,” ug miundang ko sa akong gibuhat sa iya.
“No problem, I can take charge of my driving.”
“It is a problem, Ahmad… let’s do it in your house, not on the road.”
“Okay, and I like you and I love you…”
May pa like you ug love you ka pa diha, ulag lang ka na tungod sa imong tulos nga wala kagawas, ingon ko sa akong kaugalingon.
Pag-abot namo sa iyang balay, giabrihan dayon niya ang aircon ug gipalingkod niya ako sa iyang kama.
“Ahmad, can I have some water please. It is so hot here.”
Ug giabrihan niya ang gamay niyang ref ug mikuha ug baso, nag-ipis ug tubig ug gihatag kanako.
“Don’t worry, this (ug gitudlo ang iyang atubangan) has plenty of water inside.” Matud pa niya mentras gahubo sa iyang polo shirt ug pantalón, naka-boxer na lang siya nga miduol kanako.
“I want you to play with me longer… I really miss you” (Charing!) ug kami nanghigda sa kama ug naghalok.
“Wait, I have to take off my clothes first.” Naghubo ko sa iyang atubangan ug brief lang ang gibilin.
“You’ve got a nice body huh,” ug gikuha ang akong kamot para mapaduol kaniya. Nagpaibabaw ko kaniya ug gikiyodkiyod niya ang iyang atubangan sa akong atubangon sabay pislit sa akong lubot.
“Do you like I do it in your back side?” Giatay na, iya man diay akong lubuton, dako ra ba kaayo kanang iyaha ug tambok pa gayod.
“Ahmad, yours is too big… maybe I cannot do it for you!” ingon nako niya nga may kahadlok bisan sa tinood naa na akoy kasinatian ani.
“I will do it gently… but if you don’t like, then just let my water off my cock.”
Naghalok kami pag-usab ug dugay nga panaghalok ang among gihimo. Minaog sa iyang liog, braso, ilok, dughan, suso ug pus-on ang akong mga halok. Mikisi-kisi siya sa kagilok ug kalami sa dihang gidilaan nako ang iyang mga ilok ug suso. Lami daw ug magpadayon daw ko sa akong gihimo ug ang akong usang kamot gataas-gababa sa iyang gautog na gayod pag-ayo nga uten. Galiad-liad siya sa tumang kalami sa dihang gidilaan na nako ang pinakaulo sa iyang uten…mentras gihukas nako ang iyang boxer paingon sa iyang mga tiil.
“Oooooooooooooh, more… go deeper… take it a whole.”
Sa una ang ulok lang ang akong gitsupa, gihinay-hinay nako ug higop ang iyang uten hangtud nga misulod kini tanan sa akong baba hangtud sa akong tutunlan. Wala gayod ako magdahom nga mosulod ang siyam ka pulgada niyang armas nga tambok ra ba gayod nga mao ra ug lata sa sardinas.
Puro ungol lang niya ang mabati sa tibook kuwarto ug akong gidugay ang pagsupsop sa iya. Miundang ako sa pagtsupa kay Ahmad kay dili sa nako pabuthon ang iyang armas. Nahibalo ako nga ang mga arabo dali ra nga gawsan.
“Allan, why did you stop? Please take me again…” ingon niya nako nga nagpakaluoy.
Apan imbes nga tsupaon nako siya pag-usab, akong gihagkan ang iyang duha ka mabalahiboong batiis ug paingon sa iyang mga tuhod. Mas mikisi-kisi siya sa kalami ug galiad-liad na gayod sa tumang kalami. Human ani akong gisupsop ang iyang duha ka itlog nga mas nakapaliad pa gayod sa iya…
“Oooooooooh, I cannot bear it anymore… suck me now again… my water will come now!”
Wala na nako dugaya ang pagsupsop sa iyang itlog ug akong gitsupa dayon ang iyang uten nga gatando-tando na sa kautog. Gi-deep throat nako siya pag-usab ug nabati nako nga mao ra ug galihok ang punuan sa iyang uten, timailhan na diay kadto nga gigawsan na siya diretso sa akong tutunlan. Giduot niya ang akong ulo pag-ayo hangtud nga wala nay tulos nga migawas kaniya. Ako na lang nga gitiwas ang iyang pagpabuto ug hinayhinay nga mikuyos ang iyang uten sa akong baba.
“Very good, I like it very much… I love you…” maoy ingon niya nga lipay kaayong makita sa iyang dagway. Misaka ko sa iya para magtupong ang among mga nawong ug naghalok kami pag-usab. Pagkahuman, mipahulay na kami pero ang akong kamot gakapot lang gihapon sa iyang isog pa gihapon nga armas, giduladulaan ko kini sa akong kamot, ug gilulo-lulo, gihikaphikap ug gipautog nako pag-usab ang iyang uten.
“You’ve got a very good hand, my dear,” ingon niya sabay halok sa akong aping.
“And a good mouth too,” ingon nako kaniya ug nangatawa kaming duha.
Siguro wala pay kinse minutos nga nagpahulay kami, sa akong pagduladula sa iyang uten, utog na usab kini pag-ayo. Gapiyong siya sa kalami ug gipasagdan lang niya ako kung unsa may akong himoon sa iyang uten. Basta paminaw nako gilamian kaayo siya nga hikapon ang iyang uten ug para kanako lami usab ang mohikap sa uten sama sa iya nga dako na tambok pa.
Ug mihangyo siya kung puwede ba daw nga lubuton niya ako. Nayyy, mosulod ka ha ang iyang uten sa akong bangag… birhen pa ra ba kini kay dili baya ako basta-basta nga magpaiyot sa lubot ug siguro maihap lang nako kung pila kabook ang nakalubot nako.
“Ahmad, maybe it will not go inside. I am afraid it might hurt. Really, I don’t like it.” Pakiluoy nako niya sa dihang mopaibabaw na unta siya nako. “Please don’t, I know, it will hurt.”
It’s okay, maybe next time when you are ready.” Ingon niya samtang giapuhap ang akong likod mga mao ra ug nagpahilom ug gamayng bata. Busa nga wala na lang niya gipadayon ang pagpaibabaw kanako.
Hinoon, ako siyang gihalukan pag-usab sa tibook niyang lawas. Akong gihalukan pag-ayo ang iyang ilok nga gusto kaayo niya ug ang iyang mga atngal, gipaakpaak ko kini ug gikaonkaon, utog sa gihapon ang iyang uten. Gihalukan nako ang iyang tiyan, paingon sa pus-on ug pababa sa iyang bulbol akong gihalukan kini ug gisimhot ang baho sa iyang pagkalalaki.
Sa dihang andam na siya nga magpabuto sa ikaduhang higayon, akong gitsupa pag-usab ang iyang uten nga gapulapula na sa kaisog tungod kay gautog na kini pag-ayo. Gi-deep throat na kini ug sa dihang miungol na siya ug kusog kaayo, akong giibot ang akong baba ug gipaspasan ug lulo ang iyang uten. Misirit nga mao ra ug fountain ang iyang tulos sa makadaghan nga misirit ngadto sa iyang tiyan ug sa akong kamot. Ispeso kaayo ang iyang tulos nga kolor yellow nga puwerte ra bang daghana. Gipadayon nako ang paglulo hangtud nga wala nay migawas sa bangag sa iyang uten. Ninamahong tulos ang tibook kuwarto nga nagpagawas usab sa kainit sa akong kalawasan. Akong gilulo ang akong uten mentras gitsupa nako pag-usab ang iyang uten. Nabasa ang iyang batiis ug tiil sa akong tulos kay didto man mikatag sa iyang balahiboong batiis.
Miginhawa siya ug kusog ug giingnan ko nga manarapo na kami sa among duga nga naa sa among lawas. Mikuha ko sa iyang tissue nga duol lang sa kama ug gipahiran nako ang iyang tulos nga naa sa iyang tiyan ug ang tulos nako nga naa sa iyang batiis.
“It’s already late… I must go back now to my house.” Ingon nako niya.
“I have really a good time with you Allan,” matod pang Ahmad. “I hope you will love me.”
“I love you too” ug mi-smack kiss ko sa iyang aping. Gipunit nako ang akong sinina ug nag-ilis na. Mibangon usab si Ahmad ug nag-ilis.
Paggawas namo sa iyang kuwarto, ngitngit na ug mga alas otso na siguro kadto sa kagabhion. Gihatod niya ako sa akong pinuy-anan ug nag-good night kiss ko sa iya.
“Till next time, my dear… I love you.”
“Okay, bye…”
Daghan pa kaayong panghitabo human niani. Dili na nako maihap. Siguro kung akong ipunon tanan niyang tulos nga migawas sa iyang lawas, basi ug usa na kini ka gallon. Ang among relasyon milungtad ug tulo katuig, naundang lang ang among relasyon sa dihang mibakasyon siya sa Egypt para mangasawa ug wala na mobalik sa Saudi Arabia.
Dili nako siya malimtan tungod kay kung gawsan siya sa iyang tulos, daghan gayod kaayo. Nga kung may bayad pa ang iyang tulos, kunbaga, dili ako lugi kay matagbaw gayod ka sa kadaghan niani labi na nga bata pa siya adtong mga panahuna ug uragon pa kaayo.